Το ΔΝΤ αναγνωρίζει ζημία 45 δις από τις ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών.

Θα τινάξει στον αέρα όλο το πολιτικό–τραπεζικό κατεστημένο της χώρας

Μέγα σκάνδαλο: Το ΔΝΤ αναγνωρίζει ζημία 45 δις από τις ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών

Η μεγάλη βόμβα μεγατόνων, όμως, του ΔΝΤ έγκειται στο γεγονός ότι για πρώτη φορά το ΔΝΤ αναγνωρίζει ότι οι τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών που πραγματοποίησαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μετά την επικράτηση των τελευταίων στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015, ζημίωσαν το ελληνικό δημόσιο με το μυθώδες ποσό των 45 δις ή περίπου 25% του ΑΕΠ!

Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι η Έκθεση του ΔΝΤ υπήρξε συνολικά καταπέλτης για την ελληνική οικονομία (η συνολική εικόνα της καταγράφεται στην στήλη οικονομία) και ιδιαίτερα κόλαφος για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ η Έκθεση το περιγράφει ως πνιγηρό βάρος για την οικονομία και πηγή κινδύνων και τούτο ανεξάρτητα από την σκοπιά που κρίνει τις τραπεζικές εξελίξεις το ΔΝΤ.

Αξιοσημείωτο είναι, επίσης, το γεγονός ότι το ΔΝΤ δεν θεωρεί επαρκές, το ούτως ή άλλως απαράδεκτο, σχέδιο “Ηρακλής” για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των “κόκκινων” δανείων, ενώ επικρίνει τις τράπεζες για ατολμία να προσφέρουν βιώσιμες λύσεις στην αναδιάρθρωση-ρύθμιση των “κόκκινων”δανείων.

Η μεγάλη βόμβα μεγατόνων, όμως, του ΔΝΤ έγκειται στο γεγονός ότι για πρώτη φορά το ΔΝΤ αναγνωρίζει ότι οι τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών που πραγματοποίησαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μετά την επικράτηση των τελευταίων στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015, ζημίωσαν το ελληνικό δημόσιο με το μυθώδες ποσό των 45 δις ή περίπου 25% του ΑΕΠ!

Αν και η ζημιά στο δημόσιο που αναγνωρίζει το ΔΝΤ από τις τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών είναι πολύ συντηρητική και πολύ κάτω από την πραγματική, εν τούτοις η επίσημη ομολογία της, από το ΔΝΤ, που χρεώνει και το ίδιο με ευθύνες, αφού τότε συμμετείχε στην τρόικα και στις σχετικές αποφάσεις, έρχεται να τινάξει στον αέρα όλο το πολιτικό–τραπεζικό κατεστημένο της χώρας.

Η απώλεια ενός ποσού της τάξης των 45 δις, το οποίο φέσωσε τον πενόμενο ελληνικό λαό και αύξησε ισόποσα το χρέος της χώρας – οι ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών έγιναν με δάνεια του ελληνικού δημοσίου – ισοδυναμεί με απώλεια, χάρη των τραπεζών, όλων, σχεδόν, των μνημονιακών θυσιών του ελληνικού λαού, με πνίξιμο της οικονομίας και υποθήκευση του μέλλοντος της χώρας.

Η ομολογία του ΔΝΤ ,η οποία ενοχοποιεί και τινάζει στον αέρα όλο το πολιτικό κατεστημένο σύστημα, δεν είναι δυνατόν να περάσει στο “ντούκου” από τις εισαγγελικές αρχές, οι οποίες πρέπει να ξεκινήσουν αμελλητί την διαδικασία εξέτασης και ποινικών διώξεων κατά όλων των πολιτικών υπευθύνων, οι οποίοι πρέπει να πάνε ειδικό δικαστήριο και κατά όλων των θεσμικών οργάνων ελέγχου των τραπεζών και των τότε τραπεζικών διοικήσεων οι οποίες πρέπει να χρεωθούν με κακούργημα!

Είναι αδιανόητο οι εισαγγελικές αρχές να ποιήσουν για άλλη μια φορά την ΠΑΠΙΑ και να συνεχίζουν να σφυράνε αδιάφορα, όπως έχουν κάνει με την εμπεριστατωμένη και απολύτως τεκμηριωμένη μήνυση που έχει καταθέσει πριν χρόνια η ΛΑ.Ε για το μέγα σκάνδαλο της τρίτης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών που κόστισε στο ελληνικό δημόσιο, σύμφωνα με εγκυρότατους υπολογισμούς, απώλειες γύρω στα 40 δις ευρώ!

Η Iskra θα συνεχίσει με πείσμα να κυνηγάει την διαλεύκανση του μεγαλύτερου αυτού σκανδάλου όχι μόνο της μεταπολίτευσης αλλά, ίσως και ολόκληρης της ελληνικής ιστορίας.

Πολύ περισσότερο όταν ακολουθεί και ένα νέο σχέδιο για την αντιμετώπιση των “κόκκινων δανείων“, που κινδυνεύει αν κοστίσει στο ελληνικό δημόσιο την απώλεια και άλλων 10 δις, που θα δοθούν ως εγγυήσεις για την “φερέγγυα” τιτλοποίηση των κόκκινων δανείων.

Το απόσπασμα της Έκθεσης του ΔΝΤ για τις τράπεζες

Στη συνέχεια η Iksra παραθέτει το σχετικό αποκαλυπτικό απόσπασμα του ΔΝΤ για τις τράπεζες:

“Στην έκθεση του ΔΝΤ αναφέρεται ότι το αποτύπωμα της κυβερνητικής στήριξης προς τις ελληνικές τράπεζες κατά την τελευταία δεκαετία (από το 2008) στο δημόσιο χρέος ήταν κοντά στο 25% του ΑΕΠ του 2018. Μεταξύ 2008 και 2018 οι ελληνικές κυβερνήσεις δαπάνησαν περίπου 57 δισ. ευρώ (ακαθάριστα) για την υποστήριξη των τραπεζικών ιδρυμάτων, ενώ επιπλέον περίπου 28 δισ. ευρώ στήριξης προήλθαν από τον ιδιωτικό τομέα.

Από τη δημόσια στήριξη των 57 δισ. ευρώ, περίπου 7 δισ. επιστράφηκαν ή ανακτήθηκαν μέσω εκκαθαρίσεων. Τα δε καθαρά έσοδα του προϋπολογισμού απ’ όλες τις μορφές χρηματοδοτικής στήριξης του χρηματοπιστωτικού συστήματος ανήλθαν σε περίπου 5 δισ. ευρώ.